Nedense aslında Yaşar Kemal'in romanlarını pek sevmem. Yaşar Kemal arka kapaktaki yazısında, " Bu romanı bugün yazsam başka biçimde yazarım. Ama bundaki yalınlığa, tazeliğe erişemem. " diyor. Doğru söylüyor. Bence bu romanı çok sonra yazdıklarından daha güzel.
Yaşar Kemal bu romanı 1951 yılında Kadirli'de yazmış ve kaybetmiş. Sonra 1966 yılında amcası annesinin sandığında buluyor ve Yaşar Kemal'e getiriyor.
Çok sade ve sürükleyici bir roman. 1950 li yıllarda Çukurova'ya traktörün gelmesi ve bunun sonucunda işsiz kalan tarım işçilerinin dramını anlatıyor. Aç kalma korkusunun insana neler yaptırabileceğini görüyoruz. İnsanlar bütün umutlarını kaybetmişken gene toprağa bel bağlıyorlar. Kutsallaştırılan bir nar ağacı ve halkın büyük dramı. Aslında konu olarak tipik bir Yaşar Kemal romanı.
Kitabın kapağını Turhan Selçuk çizmiş. Kapağı da romanın içeriği gibi sade ve güzel.
Okumadım ama ilgi çekici görünüyor.
YanıtlaSilListeye almak lazım.
Sevgilerime...
Yaşar Kemal'in en sevdiğim romanıydı. O yılların önemli bir toplumsal sorununu anlatıyor. Çok da yalın anlatmış. Teşekkür edeim yorumunuz için.
YanıtlaSilbize de hocamız kitaplar önerdi bende sahafçıda almaya çalışıyorum bu kitabıda not ettim :)
YanıtlaSilYeni baskısı YKY dan çıktı, aklınızda olsun. Teşekkür ederim.
Silkitabı okuyan biri bana performans ödevime yardım edebilir mii?
YanıtlaSil