KARDEŞİMİN HİKAYESİ - ZÜLFÜ LİVANELİ

Livaneli'den bir müthiş roman daha. Bugün bir televizyon röportajında yani ben kitabı okuyup bitirdikten sonra, bu romanı Güney Tayland'da ıssız bir adada dünya haberlerinden ve uygarlıktan uzak bir yerde yazdığını anlattı. Son derece sürükleyici olan bu kitap edebiyatı ve edebiyat tarihini sevenlerin çok hoşuna gidecek.

Duyguları olmayan bir adamın ve kardeşinin öyküsü bir cinayetle beraber işleniyor.Duyguları olmayan derken duygusuzu kastedmiyorum. Çfke, ego, aşk, sevinç, kızgınlık gibi hiçbir duyguyu bilmeyen mühendis Ahmet'in öyküsünün sizi de saracağına eminim.

Podima, Kerberos, Olga, Vudmilla, Arzu, Ali, Swetlena, Hatice Hanım, Muharrem, savcı, gazeteci kız, Mühendis Ahmet ve Mühendis Mehmet bu romanda öyle aakıcı bir dille anlatılmış ki. Kelemine sağlık Livaneli.

Bu romanın müziği Melody Gardot. Yazarken devamlı onu dinlemiş. Gardot fiziğiyle, sesiyle, müziğiyle gerçekten muhteşem.

Serenad fırtınasından sonra Livaneli’den nefes kesen bir roman


Sakin bir balıkçı köyünde genç bir kadının cinayete kurban gitmesiyle başlar her şey. Dünyadan elini eteğini çekmiş emekli inşaat mühendisiyle genç, güzel ve meraklı gazeteci kızın tanışmasına da bu cinayet vesile olur. Kurguyla gerçeğin karıştığı, duyguların en karanlık, en kuytu bölgelerine girildiği hikâye, daha doğrusu hikâye içinde hikâye de böylece başlar. Modern bir Binbir Gece Masalı’nın kapıları aralanır. Ancak bu kez Şehrazad erkektir. 
Kardeşimin Hikâyesi aşkın mutlulukta ulaşılacak son nokta olduğuna inananları bir kez daha düşünmeye davet eden, aşka, aşkın karmaşıklığına ve tehlikelerine dair nefes kesen bir roman. Her sayfada yeni bir gerçekliği keşfedecek, kuşku ile kesinliğin sınırlarında dolaşacaksınız. 

Mantıksız gibi geliyor ama o sabah uyandığımda tuhaf bir haber alacağımı biliyordum. Karadeniz’in lacivert dalgalarıyla baş başa kalmış olan bu ıssız köyde geçen her gün birbirinin aynısı olduğu için burada insanların heyecanla konuşacağı olaylara pek sık rastlanmazdı. O günün de ötekiler gibi sessizce akıp gitmesi gerekirdi ama galiba başka şeyler olacaktı. O mahmur sabah saatlerinde bir cinayet haberi alacağımı bilmiyordum elbette ama bir haber gelecekti. Daha yataktan çıkmamıştım, gözlerim kapalıydı, arkalarında fosforlu çizgiler bırakarak yıldırım hızıyla hareket eden mor tavşanları izliyordum.